PEDALE 1, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« 1 pedale » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 242a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PEDALE1

1. PEDALE, Cornelio Frontoni de Differentiis Vocabul. est mensura pedis : alias ποδεϰμάγιον exponitur in Gloss.

Græc. Lat. quo pedes exterguntur, ποδεϰμαγεῖον, in Gloss. Lat. Gr. MSS. Sangerm. Vox Pedale occurrit etiam in Notis Tyronis pag. 96.

Pedale, Pediale, Pedum tegumentum, pedulis. Chronicon Vindeshemiense lib. 2. cap. 23 :

Pro corporalibus fratrum suorum necessitatibus, indumentis, calceamentis, saccis, Pedialibus, valde fuit sollicitus.

Cap. 58 :

Subtilia et Pedalia indigentibus est largitus.

Pedale, Aulæum, stragulum quod pedibus insternitur, Tapis de pied. Ingulfus :

Dedit etiam duo magna Pedalia, leonibus intexta, ponenda ante magnum altare in festis principalibus.

Pedale, Via qua pedes itur. Michael Scotus lib. 4. Mensæ philosophicæ cap. 15 :

Quidam Christianus cum stipite occurrit Judæo in Pedali stricto ; et cum Judæus cito illi non cederet, cum stipite trusit illum, ut caderet ad aquam, etc.

Pedale Examen, Purgationis species, qua ferrum candens pedibus premere quis cogebatur. Vide Vomeres igniti.