« »
 
[]« Peletarius » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 250b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PELETARIUS
PELETARIUS, Pellio, qui pelles parat et negotiatur, Gall. Peletier. Charta ann. 1350. apud Rymer. tom. 5. pag. 693 :
Item, quod sellarii, Peletarii, alutarii, sutores, etc.
Vide Pelliparii.