« »
 
[]« Pelfra » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 250b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PELFRA
PELFRA. Placitum in Itin. apud Cestriam ann. 14. Henrici VII. Reg. Angl. apud Th. Blount in Nomolex. Anglic. :
Clamat quod si aliquis tenens sive residens infra dominium sive manerium de Kinderton feloniam fecerit, et corpus ejus per ipsum Thomam super factum illud captum et convictum fuerit, habere Pelfram, videlicet omnia bona et catalla hujusmodi seisire, et ea quæ domino Comiti pertinent ad castrum Cestriæ præsentare, etc.
Anglis Pelf sunt Divitiæ male partæ.