« »
 
[]« 1 pendens » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 255b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PENDENS1
1. PENDENS, vox Practicis nota, Lis pendens, causa nondum judicata, Procés pendant. Eduardi II. Reg. Angl. ann. 1307. apud Rymer. tom. 3. pag. 9 :
Salvis etiam nobis cognitionibus... querelarum..., in Curia Pendentium, et non determinatarum.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
In Pendenti Esse. Incertum esse. D. lib. 5. tit. de Judiciis leg. 35 :
Non quemadmodum fidejussoris obligatio in Pendenti potest esse, et vel in futurum concipi, ita judicium in Pendenti esse potest.