« »
 
[]« Perafare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 264c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PERAFARE
PERAFARE, de metallis dicitur quæ purgantur et diligentius excoquuntur, Gall. Affiner. Charta Eduardi III. Reg. Angl. ann. 1338. apud Rymer. tom. 5. pag. 71 :
Et dictam minam auri et argenti valeant purgare et Peraffinare... et sic purgatum et Peraffinatum ad cunea nostra et hæredum nostrorum deferatur.
Hinc