« »
 
[]« Perforratura » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 272c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PERFORRATURA
PERFORRATURA, Pellitium, ni fallor. Capitul. gener. S. Victoris Massil. MS. ann. 1313 :
Statuimus ut nullus de cætero portet in vestibus Perforraturam, cendatum, vel folraturam albam in caputio cisso.
Vide Pellicia.