« »
 
[]« 2 periclitari » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 275b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PERICLITARI2
2. PERICLITARI, Agitari, perturbari. Conc. Ancyran. cap. 15 :
Eos qui inrationabiliter vixerunt et lepra injusti criminis alios polluerunt, præcepit sancta synodus inter eos orare, qui spiritu Periclitantur immundo.
Ex vet. Pœnit. Ms.