![[]](img/image.png)
«
Permansive » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 277c.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/PERMANSIVE
PERMANSIVE,
non dispositive, Voces quæ passim occurrunt apud Scholasticos, id est,
inquit Goclenius in Lex. Philos. per modum habitus, non affectionis.