« »
 
[]« Pero » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 279a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PERO2
PERO, Podium, suggestus, a Gall. Perron. Chron. Corn. Zantfliet apud Marten. tom. 5. Ampliss. Collect. col. 380 :
Singuli nominatim, tam clerici quam laici, voce præconia ad Peronem proscripti sunt et a patria banniti, præbendis eorum aut distributis aut venditis, etc.
Vide Theclatura.