« »
 
[]« 1 personagium » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 285c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PERSONAGIUM1
1. PERSONAGIUM, perperam pro Prisonagium, quod commentariensi ab incarcerato seu imprisonato exsolvitur, in Charta ann. 1319. inter Instr. tom. 1. novæ Gall. Christ. pag. 191 :
Item quod si aliquis clericus vel persona ecclesiastica in habitu et tonsura clericali capiatur per dictas gentes nostras, quamvis ratione vel causa dicti officiales nostri compellant eundem ad solvendum carteragium, seu Personagium, quod abusu in contrarium nonobstante de cætero fieri vetamur, nisi hoc casu quo clericus a jure permittitur a secularibus capi.
Ubi haud dubie legendum, carceragium seu Prisonagium. Vide in Priso et Persona.