« »
 
[]« Pertinere ad » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 289a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PERTINERE
PERTINERE Ad, pro Frui. Lex 3. Cod. Th. de Privileg. eor. qui in sacro Palatio milit. (6, 35.) :
Nemo possit ad indultum a nobis beneficium Pertinere, nisi qui, etc.
Notitia de fundat. B. M. de Tenallia tom. 2. Gall. Christ. inter Instrum. col. 484 :
Responderunt, nos, Domine, terram illam diu Pertinuimus, et eam sine judicio amittere nolumus.
Pertinentes Homines, Servi, qui ad allquem pertinent. Lex Longobard. lib. 1. tit. 16. § 8. Aist. 6. :
Nam si Pertinentes homines sine voluntate domini sui hoc fecerint et dominus per sacramentum[] se purificaverit, per ejus consensum non fuisset factum, servi ipsi tradantur in manus mundualdi ejus, et ipse faciat de eis, quod placuerit.
Lib. 2. tit. 18. § 3. Aist. 3. :
Pertinentibus libertatem donare
. Tit. 35. § 9. Aist. 2. :
Si quis Longobardus Pertinentem suum in quarta manu tradiderit, et a se amund fecerit,.... solutus ab omni conditione servitutis permaneat.
Adde Leges Luithprandi Regis tit. 62. 86. (6, 33.) et Aistulphi tit. 8. 2. Vetus Instrumentum manumissionis ann. 1152. apud Georgium Pilonum in Hist. Bellunensi pag. 77 :
Breve recordationis.... qualiter Bernardus de Baldeniga licentiam dedit Ugolino Pertinenti suo et permittit ei de rebus suis, quas habebat et tenebat, faciendi vel disponendi, quomodo vel qualiter voluerit, etc.
Pertinentes, Subditi, tenentes. Charta Friderici II. Imperat. in Metropoli Salisburgensi tom. 3. pag. 399 :
Statutum habemus, ut ad placitum cujuslibet Advocati semel in anno, quando præceptum fuerit, omnes Pertinentes certis in locis conveniant, etc.
Chronic. Novalic. lib. 3. cap. 19. apud Murator. tom. 2. part. 2. col. 721 :
Nos neque nostri Pertinentes, non sumus de vestro monasterio, pro eo quia aviones nostri vobis Pertinentes non fuerunt.
Pertinentes dicuntur etiam Affines et cognati, qui cognatione, seu parentela, aliquem contingunt, qui appartiennent de parenté à quelqu'un, quomodo usurpatur hæc vox in tit. Cod.
Si Rector provinciæ, vel ad eum Pertinentes sponsalitia dederint
, (5, 2.) id est προσήϰοντες, liberi, cognati, adfines, atque adeo domestici, etc. ut observat Cujacius. Leges Canuti Regis cap. 48. al. 76 :
Si quis cum Pertinente suo jaceat, emendet hoc secundum cognitionis modum, sit wera, sit wita, sit omni pecunia. Non est æquale, si quis cum sorore sua concumbat, et fuerit de longe Pertinens.
Synodus Ticinenses ann. 850. cap. 15. de Xenodochiis :
Quæ autem sub defensione quidem sunt Ecclesiæ, sed juxta institutorum decreta per hæredes vel Pertinentes, qui religiosam vitam duxerint, regi debent, procuret Episcopus, ut ab eis non negligantur.
Vide Legem Salicam tit. 48. Eadem notione MS. :
Ne m'ont leissié soror, ne frere,
Ami, parent, ne Apertinant.
© École des chartes.