![[]](img/image.png)
«
Phonos » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 306b.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/PHONOS
PHONOS, a Græc.
φόνος, cædes, Herba quædam, sic dicta
quod sanguineum succum fundat. Vide Plinium lib. 21. cap. 56.