« »
 
[]« Phono » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 306b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PHONO
PHONO, pro Phano. Vide in hac voce. Vexillum. Guidonis Discipl. Farf. cap. 30 :
Reliquiæ sint congrue collocatæ ;... Phonones a famulis deportentur, et unum signum cum eis mittant.
Vide in Fano.