« Picardus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 311a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PICARDUS
PICARDUS, Qui pica seu sarissa, Gall. Pique, in bello utitur. Innocent. PP. VI. in Epist. ad Joh. Reg. Franc. ann. 1361. apud Marten. tom. 2.
Anecdot. col. 910 :
Inter stipendiarios alios Robertum eumdem ad nostra et Romanæ Ecclesiæ obsequia et stipendia cum certa armigerorum hominum, seu ClavorumVide in Picardia.(perperam apud Baluz. tom. 2. Hist. Arven. pag. 441. Glanorum)et Arceriorum, Picardorum comitiva jussimus usque ad nostrum beneplacitum remanere.