« »
 
[]« Pignolatum » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 318a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PIGNOLATUM
PIGNOLATUM. Chronicon Nonantulanum Ricobaldi Ferrariensis MS. de Institutis et ritibus sub Friderico II. Imper. nunc editum apud Murator. tom. 9. Script. Italic. :
Viri chlamydibus pelliceis, vel chlamydibus laneis sive pellibus ac infulis de Pignolato utebantur. Mulieres de tunicis de Pignolato, quando veniebant ad nuptias, utebantur.
Urbanus IV. PP. in Regula Militum Ordinis S. Mariæ, apud Ghirardaccum in Histor. Bonon. :
Habeant tunicam interiorem de panno laneo albo vel Pignolato, etc.
Gualvaneus Flamma apud Muratorium tom. 12. col. 1033 :
Virgines, antequam nuptui traderentur, vestiebantur tunica de Pignolato, quæ dicebatur sotanum.
Statuta Riperiæ cap. 12. fol. 3. v° :
Item de qualibet petia Pignolati alti, sive colorati, sive non, pro introitu soldi tres. Item de qualibet petia Pignolati bassi, sive colorati, sive non, pro introitu soldi tres.
Italis Pignolo, est fascis lini vel cannabis, Pignolare, linum terere, infringere. [Nostri Teiller dicunt, quibus etiam Pignon est stupa cannabina.