« »
 
[]« Pinilla » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 327b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PINILLA
PINILLA, f. diminut. a Pinna. Charta ann. 1265. apud Lobinell. Hist. Britan. tom. 2. pag. 1614 :
Statuimus ut nullus, nisi Canonicus, utatur publice pileo de Pinillis in Ecclesia Dolensi ; et si quis contra hoc venire præsumpserit, eo præsente in choro cum pileo de Pinillis cessatur penitus a divinis.