« »
 
[]« Piniola » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 327b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PINIOLA
PINIOLA, Nucleus pineus, Gall. Pignon. Sententia ann. 1339. ex Schedis Præsidis de Mazaugues :
Possint Piniolas pinuum dictæ sylvæ regalis colligere.
Vide Pignolus 1.