« »
 
[]« Pinnitus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 328a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PINNITUS
PINNITUS, Ex pinnis compositus. Charta Friderici Imperat. ann. 1156. in Chron. Mellic. pag. 65 :
Dux Austriæ principali indutus veste, supposito pileo ducali circumdato serto Pinnito.
Vide Pinneatus.