« »
 
[]« 1 pinus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 328c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PINUS1
1. PINUS, Genus morbi. Mirac. S. Mariæ Magdal. de Pazzis tom. 6. Maii pag. 309 :
Eadem in uno digitorum malum ferens, quod Pini nominant, et dolores spasmaticos inde obvenientes, evadere cupiens, iterum votum fecit.
Ibidem pag. 372 :
Dominæ Mariæ de Garba... in uno digitorum morbus venit quem Pinum appellant ; unde cum dolores veluti spasmaticos multis diebus pateretur, etc.
Vide Phio.