« 1 placabilis » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 340b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PLACABILIS1
1. PLACABILIS, Placitus, gratus, acceptus. Charta ann. 2. Caroli Calvi in Chartular. Eccles.
Aptens. fol. 114 :
Unde accepimus de vos pretium, sicut inter nos bona fide placuit atque convenit in argento quod nobis Placabile fuit, solidos xxx.Alia ann. 41. Chonradi Reg. ibid. fol. 139 :
Convenit in merce Placabile valente solidos novem.Charta ann. 1175. apud Rymer. tom. 1. pag. 41 :
De singulis x. animalibus unum corium Placabile mercatoribus.Vide Placibilis.