« »
 
[]« Plebilis clericus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 365a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PLEBILIS
PLEBILIS Clericus, Parœcus, curio. Libellus de Remediis peccat. apud Marten. tom. 4. Anecd. col. 27 :
Si post Clerici Plebilis obitum, xx. dies in pane et aqua. Si post anachoritæ, vel scribæ, vel episcopi, vel principis magni, vel regis magni obitum xv. dies in pane et aqua.