« »
 
[]« Polycandilum » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 399b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/POLYCANDILUM
POLYCANDILUM, vox hybrida : Candelabrum multis instructum luminibus, Græcis recentioribus, πολυϰάνδηλον, ut observatum a nobis in Descriptione Ædis Sophianæ, num. 48. Anastasius in Leone III. PP. :
Verum etiam et Polycandilum porphyreticum pendentem in pergula ante confessionem in catenulis aureis, quæ pensant libram unam.
Acta S. Eliæ Junioris pag. 199 :
Καὶ ἔϐλεπον ὅτι ἐϰρέμασαν οἱ Χριστιανοὶ πολυϰάνδηλον μέγα ἄνοθεν τῆς ϰεφαλῆς τοῦ ἐσταυρομένου ἔξαπτον.
Anonymus de Locis SS. pag. 83 : Καὶ ϰρέμεται πολυϰάνδηλον. Vide Anonym. in Leon. Phil. n. 19. et Gloss. med. Græc. in Κανδήλα.