« »
 
[]« 2 populatus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 412a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/POPULATUS2
2. POPULATUS, Habitator, incola. Constit. Mss. Mariæ reg. Aragon. ann. 1422 :
Quod notarius tabulæ officialium habeat esse Populatus, domiciliatus et habitator illius civitatis, villæ aut loci, in quibus tabula teneri consuevit.
Vide Populare.