« »
 
[]« Potissare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 442b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/POTISSARE
POTISSARE, Frequenter et parum bibere. Johan. de Janua. Souvant boire et petit, in Gloss. Lat. Gall. Sangerman. Acta S. Davantazi tom. 2. Julii pag. 529 :
Et pocula aquæ, in qua ossa illa lavata fuerant, Potissabat.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Potissare, f. Patissare, parum pati. Sallas Malaspinæ lib. 5. Rer. Sicul. apud Baluz. tom. 6. Miscell. pag. 326 :
Sed ut pro tantæ saltem damnosæ prævaricationis assensu aliquid de pœna juxta culpæ modulum Potissaret, etc.