« Præscriptio » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 467a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PRAESCRIPTIO
PRÆSCRIPTIO
est jus quoddam, ex tempore congruens, authoritate legum vim capiens, pœnam negligentibus inferens, et finem litibus imponens. Quadragenalis præscriptio omnem prorsus actionem excludit. Reformatio Legum Eccles. pag. 246. apud Blount in Nomolex. Anglic. Vide Mabill. Diplom. lib. 3. cap. 5. n. 13. etc.
P. , 1766.
◊ Charta Frider. I.
imper. ann. 1177. apud Murator. tom. 5. Antiq. Ital. med. ævi col. 1050 : Insuper eisdem fratribus(Pomposianis)indulgemus et nostræ sanctionis auctoritate firmamus, ut nulla Præscriptio, nisi centum annorum, eis apponatur, et ut ipsi Præscriptione quadraginta annorum se ab omnibus tueantur.
P. , 1766.
◊ Præscriptio 20.
annorum in re criminali apud JC. omnes usu jam recepta est ; aliam obtinuisse olim apud
nos juris disciplinam, docent Lit. remiss. ann. 1368. ex Reg. 99. Chartoph. reg. ch. 572.
quibus pœna relaxatur Egidio du Castellier militi, annis plus centum nato, ob
homicidium in Joan. de Buisencourt scutiferum, circa octoginta annos ab ipso
perpetratum.