« »
 
[]« Præsultor » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 473c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PRAESULTOR
PRÆSULTOR, ὁ ἐν τοῖς ἱεροῖς προορχούμενος, in Gloss. Lat. Græc. Sangerm. Prosaltor legi in antiquis Glossis atque perperam in Præsultor mutatum auctor est Salmasius in Capitol.