« »
 
[]« 1 prævenire » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 475c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PRAEVENIRE1
1. PRÆVENIRE, Circumvenire, nostris Prévenir eadem notione. Lex 2. de Bon. vacant. lib. 10. tit. 8. Cod. Theod. :
Ne principali liberalitate Præventa dominium quis rei alienæ affectet, etc.