« »
 
[]« 1 præventio » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 475c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PRAEVENTIO1
1. PRÆVENTIO. Charta ann. 961. inter Instr. tom. 2. novæ Gall. Christ. col. 409 :
Sponte omnes feodales possessiones quas habebat a latere dicti cœnobii, usque [] ad mare consistentes, censibus, cultibus... cum omni jure castellanerii et Præventionis... cessit et transportavit in perpetuum.
Ubi præventio de mero imperio et jurisdictione suprema intelligenda videtur, cum juri Castellani subjiciatur, Castellano quippe jure suo castellum habere cum mero imperio et suprema jurisdictione competebat. Cæterum Præventio apud Practicos dicitur, cum ejusdem rei personæve jurisdictio penes duos judices est, et alter cognoscere prius cœpit : vel jus illius qui prior agit accusatus.