PRONUNCIATIO, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Pronunciatio » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 530c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PRONUNCIATIO

PRONUNCIATIO, Nostris etiam Prononciation, Sententia. Charta ann. 1290. apud Spon. tom. 2. Hist. Genev. inter Instrum. pag. 62 :

Quod si successor vel successores... nollet vel nollent observare... sententias, concordias, arbitria, .... vel Pronunciationes quæ fierent per amicos, etc.

Statuta Saonæ cap. 9. fol. 11 :

A qua Pronuntiane (leg. Pronuntiatione) possit appellari, etc. Debeat procedere ad executionem dictæ suæ Pronuntiationis, ipsa appellatione non obstante.

Vide Pronuncia. Et Haltaus. Glossar. German. voce Spruch, col. 1709.

L. Henschel, 1840–1850.

Pronunciator Zonæ, Amicabilis compositor, in chart. ann. 1324. apud Schaten. in Annal. tom. 2. pag. 254. Vide Haltaus. Glossar. German. voce Sunemann, col. 1766. et infra Sona 2.