« 1 propriare » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 534c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PROPRIARE1
1. PROPRIARE, Rem sibi propriam facere, asserere. vindicare, in Legibus Saxonicis Edw. Senioris
cap. 2. apud Bromptonum. Festus :
Propriassit, proprium fecerit. Cæl. Aurel. Acutor. lib. 1. cap. 15 :
Per tenues vias Propriari.Idem Tardor. lib. 5. cap. 12 :
Solidiora digestione Propriantur. Vide supra Appropriare.