« »
 
[]« Prosellus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 538c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PROSELLUS
PROSELLUS, Pars officii canonici, prosula, dimin. a prosa. Vide in hac voce. Acta S. Dicentii tom. 5. Jun. pag. 91 :
Tum sequitur Prosellus, alibi necdum nobis lecto termino, idem forte quod in Romano usu versiculus dicitur, hoc modo : omnes igitur humili corde poscimus, etc.
Occurrit etiam in Officio MS. S. Gaudentii Mart. ex Bibl. Floriac.