« »
 
[]« Proselontes » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 538c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PROSELONTES
PROSELONTES, Remiges, vel classiarii, ab impulsu notione Græca appellati quorum meminit Georg. Pachym. Michael. lib. 4. cap. 26 :
Aderant his abunde, qui servirent ministeriis nauticis undecunque coacti, quos Proselontas vulgo vocant, quasi diceres navium in anteriora propulsores. Valentissimi remiges, quos, etc.
Hæc post Carolum de Aquino in Lex. milit. Vide Gloss. med. Græc.