« »
 
[]« Proselyti » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 538c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PROSELYTI
PROSELYTI, ex Græc. προσήλυτοι, dicebantur apud Judæos qui ex gentibus non coacti se Judaicæ religioni addicecebant, οἱ ἐξ ἐθνῶν προσεληλυθότες, ϰαὶ ϰατὰ τοὺς θείους πολιτευόμενοι νόμους. Isidorus lib. 7. cap. 14 : Proselytus, id est Advena et Circuncisus, qui miscebatur populo Dei. Glossæ Antiquæ MSS. : Proselytus, Advena, transiens de lege ad alteram. Vide Seldenum de Successionib. ad Leges Hebræor. cap. 26. Concilium Aurelianense IV. can. 31 :
Ut quicunque Judæus Proselytum, qui Advena dicitur, Judæum facere præsumpserit, aut Christianum factum ad Judaicam superstitionem adducere, etc.
Vide Martini Lex.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Proselytus, nude pro Advena, hospes, in Camilli Peregrini Hist. apud Murator. tom. 2. pag. 328. col. 1. Chron. Salernit. cap. 43. :
Non ipsam civitatem (Acherentiam) non Proseliti, [] sed Beneventi geniti obtinere quippe debuerant.
Erchempert. Histor. Longob. cap. 8 :
Sico Agerentinus casteldeus, quem Grimoalt dudum Proselitum receperat.