« »
 
[]« Pseudo-monachus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 554b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PSEUDO-MONACHUS
PSEUDO-MONACHUS, Qui nomen Monachi mentitur. Gualt. Hemingf. in Eduard. I. reg. Angl. ad ann. 1300. pag. 191. edit. Hearn. :
Ille Henricus, qui prioratum occupaverat, Pseudo est monachus nominatus.
Vide Pseudoconversus.