![[]](img/image.png)
«
Pulinus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 562b.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/PULINUS
PULINUS, Pullus equinus, Gall.
Poulain. Testament. Ermengaudi Comit. Urgell. ann.
1010. in Append. ad Marcam Hisp. col. 974 :
Et per captivos uncias quinquaginta de
auro et ipso Pulino quod emi viginti uncias.
Vide
Poledrus et
Pullani 1.