« »
 
[]« Pulinus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 562b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PULINUS
PULINUS, Pullus equinus, Gall. Poulain. Testament. Ermengaudi Comit. Urgell. ann. 1010. in Append. ad Marcam Hisp. col. 974 :
Et per captivos uncias quinquaginta de auro et ipso Pulino quod emi viginti uncias.
Vide Poledrus et Pullani 1.