« »
 
[]« Quactum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 581a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/QUACTUM
QUACTUM, Isidoro lib. 20. cap. 2.
quasi coactum et quasi coagulatum ; accepta enim secum alia specie coagulat
.
P. Carpentier, 1766.
Quac, Prærogativæ cujusdam ad vicedominos Pinquiniacenses pertinentis nomen est, de qua mentio fit in Charta Garnerii abb. Corb. ann. 1300. ex Chartul. 23. ejusd. monast. :
Ils ont le droit de avoir en leurs terres Quac et rac.
Vide infra in Racha 3.