1. QUADRIGA, pro Carruca aratoria, Charrue : vel potius pro Carrucata, seu modo agri, cui sufficit una carruca vel aratrum. Herimannus de Restaurat. S. Martini Tornacensis cap. 92 :

Cunctaque molendina, quæ tunc erant in Scaldo, eis superaddidit, sex ex iis Episcopo reservatis, cum quinque Quadrigis terræ.

Et cap. 93 :

Et pene ad nihilum redegerunt, ita ut de antiquis possessionibus nihil amplius eam cernamus hodie tenere, quam tria molendina Episcopi, tresque Quadrigas terræ ejus.

Vide Carrucata.

2. QUADRIGA, Supellectilis genus. Inventarium ann. 1317. e Schedis D. Lancelot :

In coquina.... fuerunt reperta ea que sequuntur.... una cathedra modici valoris, item unum embutum, item una Quadriga antiqua garnita.

An sella rotulis fulta ?

3. QUADRIGA. Quadrigam Levare, Subversam nempe erigere non licebat, sine licentia domini, intra cujus dominium fuerat eversa. Inquisit. ann. 1257. in Reg. Olim parlam. Paris. fol. 93 :

Dominus rex præcepit, quod.... quædam mala consuetudo, quæ est in quibusdam partibus Viromandiæ amoveatur, qua quis Quadrigam suam, quando versatur, non audet levare, nisi de assensu domini, cujus est fundus ipsius terræ ; et si aliter levet, solvet sexaginta solidos ipsi domino.

4. QUADRIGA, Quadrivium, Gall. Carrefour. Charta ann. 1318. in Reg. 56. Chartoph. reg. ch. 250 :

Per quorum alterum (bivium) vaditur ad Quadrigam de Choysiaco in forestam Cuysiæ, et per alterum vaditur ad Quadrigam Compendii, versus portum Hugonis.