« »
 
[]« Quadruga » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 588a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/QUADRUGA
QUADRUGA, Aratrum, Gallice Charrue ; item tantum agri, quantum uno aratro coli potest. Tabularium Montis S. Michaelis :
Do Monachis S. Michaelis terram in eodem loco quantum potest una Quadruga arare in anno.
Chartularium S. Vincentii Cenoman. fol. 236 :
Attribuit etiam propriarum Quadrugarum decimam, quas in parochia S. Patricii habere dinoscitur.
Vide Quadriga et Quadruca.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Quadrugata Terræ, Eadem notione, apud Thomam Blount in Nomolexico Lat. Anglic. Vide Carrucata.