« Quartalata » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 597c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/QUARTALATAQUARTALATA, Idem, ut videtur, quod
Quartariata, nisi sit quarta pars jugeri.
Reliquit tres Quartalatas vineæ et tres panalatas terræ, in Notis obituum et fundationum ad marginem veteris Martyrologii Ecclesiæ Aquensis. Vide Cartalata.

