« »
 
[]« Quietonus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 609c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/QUIETONUS
QUIETONUS, Primus, ut videtur, inter officiales domus leprosorum. Bulla Julii II. PP. ann. 1506. in continuatione M. Bullarii Rom. part. 4. pag. 10. col. 1 :
Qualiterque tam dicti leprosi, quam Quietonus nuncupatus et procurator et camerarius, seu alii eorum officiales, pro negotiis dictarum leprosariarum tractandis, insimul capitulariter convenire... deberent.
P. Carpentier, 1766.
Hujus nempe administrator, ut colligere est ex voce Gallica Quintier infra in Quinterius 2. unde legendum suspicor Quintonus.