« »
 
[]« Quintayna » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 615b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/QUINTAYNA
QUINTAYNA, Cum quinto confundi videtur, seu cum quinta fructuum parte, quam colonus vel tenens domino reddere debet. Charta ann. 1314. in Reg. 50. Chartoph. reg. ch. 99 :
Bertrandus Raimundi tinctor et habitator burgi Narbonensis vendidit religioso viro fratri P. Signarii monacho Fontis-frigidi.... omnes illas Quintaynas et quintos,.... quas et quos.... percipiebat de fructibus quarumdam vinearum.
Aliud vero est Quintaine, in Charta homag. ann. 1328. inter Probat. ult. Hist. Trenorch. pag. 243 :
Item chacun an sur les Quintaines de la Saint Jean, un sestier de vin.
Ubi forte præstatio indicatur, pro facultate vinum vendendi, domino exsolvenda. Vide Quintana 2.