« »
 
[]« 3 quintum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 616b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/QUINTUM3
3. QUINTUM et Retroquintum, Practicis nostris Quint et requint, Quinta pars pretii possessionis venditæ, cum altera quinta parte illius primæ quintæ partis, domino solvenda : v. g. pro agro centum libris vendito, domino solvuntur pro Quinto 20. libræ, et pro retroquinto 4. pro utroque simul 24. Scheda ann. 1389. tom. 4. Histor. Harcur. pag. 1712 :
Recipit et reddidit eidem et domino Jacobo de Haricuria Militi pro Quinto et retroquinto denariorum proprietatis castri et terræ de Mentenayo per eum acquisitum titulo emptionis a domina Johanna de Pontivo, domina de Mentenayo, precio 500. francorum, de quo dicta domina debet solvere medietatem Quinti denarii ascendentis ad 60. francos, et dictus miles debet residuum ascendens ad 95. francos, pro toto 175. francos.
Qui numeri non cohærent cum nostra, quæ vulgaris est, Quinti et retroquinti definitione ; hincque vereor ne mendum in illis subsit. Vide Quintellum et Quintus denarius.
P. Carpentier, 1766.
Charta ann. 1320. inter Probat. tom. 2. Hist. Nem. pag. 29. col. 1 :
Item quintus denarius appellatur illud Quintum, vel etiam ille quintus denarius, quod vel quem dominus rex, tam ratione laudimii, taschæ vel alia de causa, consuevit vel debet percipere in feudis, retrofeudis, aut terris quæ ab eo tenentur, secundum consuetudines diversas diversorum locorum senescalliæ.