« »
 
[]« Quoersare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 618a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/QUOERSARE
QUOERSARE, Colligere. Concil. Lugdun. ann. 1527. apud Marten. tom. 4. Anecdot. col. 401 :
Exemptos et non exemptos ad dictos denarios Quoersandos in vim et auctoritate dicti nostri concilii provincialis solvendum, cogendum et compellendum, ipsosque denarios sic ex causa prædicta exigendos reponendos et custodiendos in loco tuto.... quousque exponendi venient pro dicta redemptione eorumdem liberorum facienda.
Suspicor mendum esse, ac forte legendum Quoacervandos pro Coacervandos, vel potius Quæstandos. Vide Quæstare in Quæsta.