« Quondam » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 618a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/QUONDAM
QUONDAM, Non ita pridem, nuper. Epistola
Eulogii Presbyteri ad Episcopum Pompelonensem :
Stipata prædonibus via et funeroso Quondam Willelmi tota Gothia perturbata erat incursu, qui adversus CarolumUtuntur passim hac notione Scriptores mediæ ætatis, ut observat in Catal. Franc. pag. 48.(Calvum)Regem Francorum eo tempore, auxilio fretus Habdaraghmanis Regis Arabum tyrannidem agens, invia et inadibilia cuncta reddiderat.
P. , 1766.
◊ Nude usurpatur pro Defunctus, ut nostrum
Gallicum Feu. Inventar. ann. 1476. ex Tabul. Flamar. : Nobilis Senhoretus de Merenchis Quondam, olim dominus loci de Flamarenxis.Ibidem :
Cum possessionibus eidem bordili pertinentibus, quod olim fuit Johannis de Ausenis Quondam.Rursum :
Item plus duas conquatas terræ.... confrontatas.... ex altera parte cum terra nobilis Johannis de Lucomonte Quondam dicti loci.Neque aliter intelligenda hæc vox in epistola Eulogii.