« R » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 001a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/R
R. Littera numeralis, quæ 80. denotat, unde versus :
Seu ut habet Ugutio :Octoginta dabit tibi R. si quis eam numerabat.
Eidem literæ si linea recta superaddatur, 80. millia significat.Octoginta facit numerum, quæ dicitur hæc R.
◊ R.
in superscriptione cantilenæ, rectitudinem vel rasuram non abolitionis, sed crispationis rogitat. Notkerus Balbulus Opusc.
Quid singulæ literæ significent in superscriptione cantilenæ. Vide A.
P. , 1766.
◊ R, pro S. et vicissim, sæpius
apud Scriptores, tum Latinos tum Gallicos, medii ævi. Quæsere, pro Quærere.
Rasitas, pro Raritas. Apud nostrates vero id maxime obtinuit sub Ludovico XI.
Mesire et Mesirier, pro Merise et Merisier. Vide supra
Mesin. Charuble, pro Chasuble ; Fuseur, pro
Fureur, in Lit. remiss. ann. 1481. ex Reg. 209. Chartoph. reg. ch.
151.