« »
 
[]« Ranta » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 015a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RANTA
RANTA, Redditus annuus. Gall. Rente. Charta ann. 1212. ex Archivo Castri Brientii :
Ego Guillelmus de Thoarc dedi domino Chotardo de Veriz et eredibus suis, propter servicium suum, ccc. solidos de Ranta annuatim habendos in terra mea de Chalen ; de dono isto dominus Chotardus homo meus est ligium de manibus sui et eredes sui, quamdiu hanc tenuerint Rantam.
Vide Renta.