« Recommissus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 051b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RECOMMISSUS
RECOMMISSUS, Commendatus, quasi Recommendatus, Gallice Recommandé. Litteræ
Radulphi Rom. Regis ann. 1282. apud Rymer. tom. 2. pag. 215 :
Ipsum vobis habere velitis favorabiliter Recommissum.Adde pag. 259. Literæ Henrici IV. Regis Angl. ann. 1401. apud eumd. Rymer. tom. 8. pag. 236 :
LudovicumAdde pag. 604. Concilium Dertusanum ann. 1429. inter Hispanica tom. 3. pag. 655 :(de Brancariis,)suis exigentibus meritis, harum nostrarum precum intuitu, in suis agendis dignemini habere specialiter Recommissum.
Eosdem in suos speciales dilectos filios, et in necessitatibus ad succurrendum ipsi sedi apostolicæ promptos, propitios et liberales recipiens specialius habeat Recommissos.Literæ Eugenii IV. PP. ad Renatum Siciliæ Regem et Comitem Provinciæ ann. 1435. in Bullario Carmelit. pag. 189 :
Episcopum Massiliensem suscipiens Recommissum velis fovere.Acta S. Franciscæ Rom. tom. 2. Martii pag. 96. * :
Recommissa B. Franciscæ solo tactu ipsius liberata est.