« Recosanus » (par P. , 1766), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 056b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RECOSANUS
RECOSANUS, f. Cavus ; si tamen non est nomen proprium. Charta ann. 1261. in Reg. S. Ludov.
ex Chartoph. reg. fol. 55. v° :
Ad stagnum capitis combæ Recosanæ, tota comba Recosana remanente ad terminium de Rovenacho.