« »
 
[]« 1 rector » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 061a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RECTOR1
1. RECTOR. Rectores Ecclesiarum, Prælati, Episcopi, Abbates, parochiarum Presbyteri, in Lege Longob. lib. 3. tit. 1. § 42. tit. 10. § 4. Lothar. I. 41. 84. in Capitularibus Caroli Mag. lib. 3. tit. 75. etc. Maxime Rector Ecclesiæ dicitur, qui vulgo Curio, seu Curatus, ut in Charta Alaman. 43. apud Goldastum, et alibi sæpissime, præsertim apud Aremoricos, qui hodieque Recteurs vocant, quos nos Curez nuncupamus ; Curez autem appellant ipsi, quos alii Vicaires dicunt, nempe Curionum vicarios. Vide Lobinelli Glossarium ad calcem Historiæ Britan. Burdigalenses Recteurs, etiam vocant Curiones. Concilium Londin. ann. 1237 :
De residentia in Ecclesiis a Rectoribus facienda videtur nobis consulendum facto potius, quam statuto.
Synodus Valentina ann. 1590. tom. 4. Concil. Hispan. pag. 458 :
Rectores eorumque Vicarii, qui Baptismi sacramentum in suis Ecclesiis conferunt, teneantur propria sua manu in Baptismi libro illorum nomina, qui baptizantur, describere.
Hinc
Rectoria, Dignitas Curionis, vel Ecclesia parochialis, in Statutis Ecclesiarum Cadurc. Ruthen. et Tutel. apud Marten. tom. 4. Anecd. col. 729. in Statutis Eccles. Nemaus. ibid. col. 1065. apud Thomam Madox Formul. Anglic. pag. 70. et 71. Rymerum tom. 14. pag. 265. col. 2. et tom. 15. pag. 180. col. 1. in Constitutionibus Eccl. Valentinæ tom. 4. Concil. Hispan. pag. 192. et alibi.Unde nostris Rectorie. Lit. remiss. ann. 1394. in Reg. 146. Chartoph. reg. ch. 84 :
Comme le frere de James eust prinst à certain et juste tiltre la possession de la cure ou Rectorie du mas de Guarne lez Verdun, etc.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Rectoratus, Eadem notione. Synodus Valentina ann. 1590. tom. 4. Concil. Hispan. pag. 458 :
Quando.... aliquis noviter conversorum Rector, vel ejus Vicarius, in alia Ecclesia extra Rectoratus sui Ecclesiam, ut Beneficiatus vel substitutus resederit, ieritque ad Rectoratus sui Ecclesiam, ad suum Rectoris vel Vicarii peragendum officium, volumus ne ejus absentiæ causa ad eos actus in Ecclesia, in qua beneficium obtinet vel substitutus est, punctum amittat, quibus alioqui præsens in illa fuisset.