« »
 
[]« Recubile oratorium » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 063a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RECUBILE
RECUBILE Oratorium, Fulmentum, cui quis precans Deum innititur, Gallice Prié-Dieu. Leges Palatinæ Jacobi II. Regis Majoric. in Actis SS. Junii tom. 3. pag. xlviii :
Volumus etiam eum habere custodiam cortinarum et aliorum paramentorum, quæ pro sede sive Recubili nostro oratorio, divina audiendo fuerint ordinata.